Το Βρέφος Ήλιος

Αγαπητοί γνωστικοί αδελφοί:

Απόψε όλοι μας γιορτάζουμε με απέραντη ευτυχία τα Χριστούγεννα του 1966 και είναι επείγον να μελετήσουμε σε βάθος τα Χριστικά μυστήρια.

Το ξημέρωμα της μεγάλης κοσμικής ημέρας, ο Πρώτος Λόγος, ο Πατέρας είπε στον Τρίτο Λόγο, το Άγιο Πνεύμα: “Πήγαινε να γονιμοποιήσεις την σύζυγό μου, την χαώδη ύ­λη, την Μεγάλη Μητέρα για να ξεπεταχτεί η ζωή, όμως ε­σύ θα δεις”. Έτσι μίλησε ο Πατέρας και ο Τρίτος Λόγος υποκλίθηκε με σεβασμό. Ξημέρωνε η αυγή της δημιουργίας.

Στους επτά ναούς του Χάους εργάστηκαν οι Koσμoκρά­τορες, ο στρατός των δημιουργών της αυγής, η στρατιά των Elohim, ο Τρίτος Λόγος.

Τρεις δυνάμεις είναι απαραίτητες για κάθε δημιουργία η θετική δύναμη, η αρνητική δύναμη και η ουδέτερη δύνα­μη.

Μπροστά στον βωμό του ναού, ένας Elohim πoλoπoιήθη­κε σε ανδρική μορφή, θετική, και ο άλλος σε θηλυκή μορ­φή, αρνητική.

Ο κάτω όροφος του ναού, η χορωδία των Elohim, αντι­προσώπευε την ουδέτερη μορφή.

Αυτή η εντολή των τριών δυνάμεων έμεινε έτσι καθορισμένη για κάθε έναν από τους επτά πρωτόγονους ναούς του Χάους.

Έψελνε ο θεϊκός άνδρας, έψελνε η θεϊκή γυναίκα, έ­ψελνε και η χορωδία των Elohim.

Όλη η λειτουργία των επτά ναών ψάλθηκε και ο Μεγά­λος Λόγος γονιμοποίησε την κοιλιά της Μεγάλης θεϊκής Μητέρας.

“Στην αρχή ήταν ο Λόγος, και ο Λόγος ήταν με τον θε­ό, και ο Λόγος ήταν θεός”.

“Αυτός ήταν στην αρχή με τον θεό”. “Τα πάντα έγιναν από αυτόν και χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχε τίποτε από ότι υπάρχει”. Σ’ αυτόν ήταν η ζωή, και η ζωή ήταν το φως των ανθρώπων.

Ο λόγος γονιμοποίησε τα νερά της ζωής και το σύμπαν στην σπερματική του κατάσταση ανάβλυσε λαμπρό την αυγή.

Το Άγιο Πνεύμα γονιμοποίησε τη Μεγάλη Μητέρα και γεννήθηκε ο Χριστός. Ο Δεύτερος λόγος είναι πάντα ο γιος της Παρθένας Μητέρας.

Εκείνη υπήρξε πάντοτε παρθένα πριν από τον τοκετό, κατά τον τοκετό και μετά τον τοκετό. Αυτή είναι η Μαρία, η Ίσις, η Αδωνία η Insoberta, η Ρέα, η Κυβέλη, κλπ.

Εκείνη είναι το πρωτόγονο Χάος, η θεμελιακή Ουσία, η Πρώτη Ύλη του Μεγάλου Έργου.

Ο Κοσμικός Χριστός είναι ο στρατός του Μεγάλου Λό­γου και γεννιέται πάντοτε στους κόσμους και σταυρώνεται σε κάθε έναν από αυτούς ώστε όλα τα όντα να έχουν ζωή και να την έχουν σε αφθονία.

Αδελφοί μου: Παρατηρήστε το άστρο βασιλιά στην ελ­λειπτική του κίνηση. Ο ήλιος κινείται από νότο προς βορ­ρά και από βορρά προς νότο. Όταν ο ήλιος προχωρεί προς τον βορρά από τις εικοσιπέντε Δεκεμβρίου για να δώσει ζωή και ζεστασιά σε όλα τα πλάσματα.

Το βρέφος ήλιος γεννιέται στις εικοσιτέσσερις ξημε­ρώνοντας η εικοστή πέμπτη του Δεκέμβρη και σταυρώνεται στην εαρινή ισημερία για να δώσει ζωή σε ότι υπάρχει.

Η σταθερή ημερομηνία της γέννησής του και η κινητή ημερομηνία θανάτου του, έχει βαθιά σημασία σε όλες τις θρησκευτικές θεολογίες.

Αδύναμο και ανίκανο γεννιέται το Βρέφος του ήλιου στην ταπεινή εκείνη φάτνη του κόσμου και μία από τις πο­λύ μακριές νύχτες του χειμώνα, όταν οι ημέρες είναι πο­λύ μικρές στις περιοχές του βορρά.

Το σημάδι της Ουράνιας Παρθένας υψώνεται στον ορίζον­τα την περίοδο των Χριστουγέννων και έτσι γεννιέται το βρέφος για την σωτηρία του κόσμου.

Ο Χριστός ήλιος κατά την παιδική του ηλικία βρίσκεται περιτριγυρισμένος από κινδύνους και είναι ολοφάνερο ότι το βασίλειο του σκότους είναι πολύ πιο μεγάλο από το δι­κό του τις πρώτες ημέρες, αλλά αυτός ζει παρ’ όλους τους τρομερούς κινδύνους που τον απειλούν.

Περνά ο καιρός… οι μέρες παρατείνονται σκληρά και φθάνει η εαρινή ισημερία, η Μεγάλη Εβδομάδα, η στιγμή της διάβασης από την μία άκρη στην άλλη, η στιγμή της σταύρωσης του Κυρίου σ’ αυτόν τον κόσμο μας.

Ο Χριστός Ήλιος σταυρώνεται στον πλανήτη γη για να δώσει ζωή σε ότι υπάρχει, μετά τον θάνατό του ανα­σταίνεται σε όλη την πλάση και ωριμάζει έτσι το σταφύλι και το σιτάρι. Ο Νόμος του Λόγου είναι η θυσία.

Αυτό είναι το κοσμικό δράμα που επαναλαμβάνεται από στιγμή σε στιγμή σε όλο το άπειρο διάστημα, σε όλους τους κόσμους, σε όλα τα ηλιακά συστήματα.

Αυτό είναι το κοσμικό δράμα που αναπαριστάνεται σε όλους τους ναούς της Αιγύπτου, Ελλάδας, Ινδίας, Μεξικού κλπ.

Αυτό είναι το κοσμικό δράμα που αναπαριστάνεται σε όλους τους ναούς όλων των κόσμων του άπειρου διαστήμα­τος.

Η δευτερεύουσα όψη αυτού του μεγάλου δράματος αντι­στοιχεί με πλήρη ακρίβεια σε κάθε ιερό άτομο που μέσω της συνειδησιακής επανάστασης φθάνει στην μύηση Venusta και μεταμορφώνεται σε Ηλιακό Ήρωα.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Το Κολιέ του Βούδα»)